Środki ostrożności i informacje o przepisach Asus Rs120 E4 0 Mb Ram

Środki ostrożności i przepisy mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa użytkownikom komputera Asus RS120 E4 0 MB RAM. Przede wszystkim należy zawsze przestrzegać zasad bezpieczeństwa, takich jak utrzymywanie oprogramowania zabezpieczającego i regularne aktualizacje systemu operacyjnego. Ponadto ważne jest, aby chronić swoje dane i informacje osobiste, w tym hasła i dane bankowe, przed przechwytywaniem przez hakerów lub przestępców. Użytkownicy powinni również zachować ostrożność przed instalacją programów, które mogą być złośliwe lub zawierać wirusy, a także wystrzegać się odwiedzania witryn, które mogą być szkodliwe. Prawa autorskie należy również szanować, pamiętając o zakazie kopiowania i udostępniania treści chronionych prawem autorskim.

Ostatnia aktualizacja: Środki ostrożności i informacje o przepisach Asus Rs120 E4 0 Mb Ram

Oświadczam, że jestem zawodowo związany z farmacją lub medycyną.

Dostępny w mniej niż połowie aptek

Diclac cena


  • Diclac cena
  • Kiedy stosujemy lek Diclac?
  • Jaki jest skład leku Diclac?
  • Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Diclac?
  • Diclac – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?
  • Diclac - dawkowanie leku
  • Diclac – jakie środki ostrożności należy zachować?
  • Przyjmowanie leku Diclac w czasie ciąży
  • Czy Diclac wchodzi w interakcje z innymi lekami?
  • Czy Diclac wchodzi w interakcje z alkoholem?

Opis produktu Diclac

Kiedy stosujemy lek Diclac?

Leczenie objawowe ostrego bólu w przypadku:

Ÿ reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS)

Ÿ zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa (ZZSK)

Ÿ zapalenia stawów krzyżowo-biodrowych

Ÿ zapalenia kości i stawów

Ÿ zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa

Ÿ dny moczanowej

Ÿ pourazowych bólów stawowych lub mięśniowych

Ÿ bólów pooperacyjnych związanych ze stanem zapalnym i obrzękiem

Ÿ stanów zapalnych mięśni, ścięgien i więzadeł

Ÿ reumatyzmu pozastawowego

Ÿ zapalenia okołostawowego

Stosowanie roztworu do wstrzykiwań jest wskazane tylko wtedy, gdy konieczny jest bardzo szybki początek działania lub gdy przyjmowanie produktu leczniczego doustnie bądź w postaci czopka nie jest możliwe.


Jaki jest skład leku Diclac?

1 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 25 mg diklofenaku sodowego (Diclofenacum natricum). 1 ampułka (3 ml) roztworu do wstrzykiwań zawiera 75 mg diklofenaku sodowego.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6. 1.


Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku Diclac?

Ÿ Nadwrażliwość na diklofenak lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Ÿ Czynne owrzodzenie żołądka lub jelit, krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja.

Ÿ Występujące w przeszłości krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja, związane ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ).

Ÿ Czynna lub nawracająca choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy i (lub) krwawienie w wywiadzie (co najmniej dwa znaczące i potwierdzone epizody owrzodzenia lub krwawienia).

Ÿ Trzeci trymestr ciąży (patrz punkt 4. 6).

Ÿ Ciężka niewydolność wątroby, nerek lub serca (patrz punkt 4. 4).

Ÿ Diklofenak jest przeciwwskazany u pacjentów, u których podanie kwasu acetylosalicylowego lub innych NLPZ wywołuje napady astmy, pokrzywkę lub ostre zapalenie błony śluzowej nosa.


Diclac – jakie działania niepożądane mogą wystąpić?

Działania niepożądane (tabela 1) zostały pogrupowane na podstawie częstości, według następującej konwencji (zaczynając od najczęstszych): bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000); bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Wymienione działania niepożądane obejmują doniesienia dotyczące krótko- i długotrwałego stosowania diklofenaku.

Tabela 1

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Bardzo rzadko:

Ropień w miejscu wstrzyknięcia

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Bardzo rzadko:

Trombocytopenia, leukopenia, niedokrwistość (w tym niedokrwistość hemolityczna i aplastyczna), agranulocytoza

Zaburzenia układu immunologicznego

Rzadko:

Nadwrażliwość, reakcje anafilaktyczne i rzekomoanafilaktyczne (w tym niedociśnienie tętnicze i wstrząs)

Bardzo rzadko:

Obrzęk naczynioruchowy (w tym obrzęk twarzy)

Zaburzenia psychiczne

Bardzo rzadko:

Dezorientacja, depresja, bezsenność, koszmary senne, drażliwość, zaburzenia psychotyczne

Zaburzenia układu nerwowego

Często:

Ból głowy, zawroty głowy

Rzadko:

Senność

Bardzo rzadko:

Parestezje, zaburzenia pamięci, drgawki, lęk, drżenie mięśni, jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zaburzenia smaku, udar naczyniowy mózgu

Zaburzenia oka

Bardzo rzadko:

Zaburzenia widzenia, nieostre widzenie, podwójne widzenie

Zaburzenia ucha i błędnika

Często:

Zawroty głowy

Bardzo rzadko:

Szumy uszne, zaburzenia słuchu

Zaburzenia serca

Bardzo rzadko:

Kołatanie serca, ból w klatce piersiowej, niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego

Zaburzenia naczyniowe

Bardzo rzadko:

Nadciśnienie tętnicze, zapalenie naczyń

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Rzadko:

Astma (włącznie z dusznością)

Bardzo rzadko:

Zapalenie płuc

Zaburzenia żołądka i jelit

Często:

Nudności, wymioty, biegunka, niestrawność, ból brzucha, wzdęcie, jadłowstręt

Rzadko:

Zapalenie błony śluzowej żołądka, krwawienie z przewodu pokarmowego, krwawe wymioty, krwawa biegunka, smoliste stolce, choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy (ewentualnie z krwawieniem lub perforacją)

Bardzo rzadko:

Zapalenie okrężnicy (w tym krwotoczne zapalenie okrężnicy i zaostrzenie wrzodziejącego zapalenia okrężnicy lub choroby Leśniowskiego-Crohna), zaparcie, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie języka, schorzenia przełyku, błoniaste zwężenie jelita, zapalenie trzustki

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Często:

Zwiększenie aktywności aminotransferaz

Rzadko:

Zapalenie wątroby, żółtaczka, zaburzenia czynności wątroby

Bardzo rzadko:

Piorunujące zapalenie wątroby, martwica wątroby, niewydolność wątroby

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Często:

Wysypka

Rzadko:

Pokrzywka

Bardzo rzadko:

Wykwity pęcherzowe, wyprysk, rumień, rumień wielopostaciowy, zespół

Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (zespół Lyella), złuszczające zapalenie skóry, wypadanie włosów, nadwrażliwość na światło, plamica, plamica alergiczna, świąd

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Bardzo rzadko:

Ostra niewydolność nerek, krwiomocz, białkomocz, zespół nerczycowy, śródmiąższowe zapalenie nerek, martwica brodawek nerkowych

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Często:

Podrażnienie, ból i stwardnienie w miejscu wstrzyknięcia

Rzadko:

Obrzęk, martwica w miejscu wstrzyknięcia.

W związku z leczeniem NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia i niewydolności serca.

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie diklofenaku, szczególnie długotrwale w dużych dawkach, może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar), patrz punkt 4. 4.


Diclac przeznaczony jest do wstrzykiwań domięśniowych.

Podawanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych (patrz punkt 4.

Dorośli

Diclac przeznaczony jest do początkowego leczenia w ostrej fazie choroby.

Zazwyczaj stosowana dawka wynosi 75 mg na dobę (1 ampułka), w głębokim wstrzyknięciu domięśniowym.

Wyjątkowo, w ciężkich przypadkach (np. napad bólu kolkowego), dawkę dobową można zwiększyć do 150 mg, podając 2 ampułki po 75 mg w odstępie kilku godzin (po jednym wstrzyknięciu w każdy pośladek).

Można również podać 75 mg (1 ampułka) w skojarzeniu z inną postacią produktu leczniczego Diclac (tabletki, czopki). Całkowita dawka maksymalna wynosi 150 mg na dobę.

Diclac podaje się zwykle przez 1 lub 2 dni. W wyjątkowych przypadkach, gdy niemożliwe jest podawanie diklofenaku doustnie, produkt leczniczy Diclac w postaci wstrzyknięć domięśniowych może być stosowany dłużej.

Diclac należy wstrzykiwać głęboko domięśniowo (mięsień pośladkowy - górny zewnętrzny kwadrant).

Dzieci i młodzież

Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Diclac u dzieci i młodzieży.


Diclac – jakie środki ostrożności należy zachować?

Ogólne

Stosowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych (patrz punkt 4. 2 oraz wpływ na przewód pokarmowy i układ krążenia poniżej).

Należy unikać jednoczesnego stosowania diklofenaku z innymi NLPZ o działaniu ogólnoustrojowym, w tym z selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy-2 (Cox-2), ze względu na brak danych potwierdzających większe korzyści ze stosowania skojarzonego i możliwość sumowania się działań niepożądanych.

Zachowanie środków ostrożności u osób w podeszłym wieku wynika ze wskazań medycznych. U pacjentów w podeszłym wieku, osłabionych lub z małą masą ciała należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę produktu leczniczego.

Podobnie jak inne NLPZ, diklofenak może rzadko powodować reakcje alergiczne, włącznie z reakcjami anafilaktycznymi lub rzekomoanafilaktycznymi, nawet jeśli nie był wcześniej stosowany.

Diklofenak, tak jak inne NLPZ, może maskować objawy zakażenia ze względu na swoje właściwości farmakodynamiczne.

Diklofenaku sodowego w postaci do wstrzykiwań nie wolno stosować u wcześniaków lub noworodków. Alkohol benzylowy może powodować reakcje toksyczne i rzekomoanafilaktyczne u niemowląt i u dzieci w wieku poniżej 3 lat.

Wpływ na przewód pokarmowy

Podczas stosowania wszystkich NLPZ, w tym diklofenaku, mogą wystąpić krwawienia, owrzodzenie lub perforacja przewodu pokarmowego, które mogą być śmiertelne. Działania te mogą wystąpić na dowolnym etapie leczenia, również bez objawów zwiastunowych i ciężkich zdarzeń dotyczących przewodu pokarmowego w wywiadzie. Zwykle działania niepożądane są bardziej nasilone u pacjentów w podeszłym wieku. Jeśli u pacjentów otrzymujących diklofenak wystąpią krwawienia lub owrzodzenie przewodu pokarmowego, produkt leczniczy należy odstawić.

Podobnie jak w przypadku wszystkich NLPZ, stosowanie diklofenaku u pacjentów z objawami wskazującymi na zaburzenia przewodu pokarmowego lub z owrzodzeniem żołądka i (lub) jelit, krwawieniem lub perforacją przewodu pokarmowego w wywiadzie (patrz punkt 4. 8) wymaga szczególnej ostrożności i powinno odbywać się pod nadzorem lekarza. Ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego zwiększa się po zastosowaniu większych dawek NLPZ oraz u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy w wywiadzie, szczególnie powikłaną krwotokiem lub perforacją. U osób w podeszłym wieku częściej występują działania niepożądane wywołane przez NLPZ, zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego i perforacja, które mogą zakończyć się zgonem.

W celu zmniejszenia ryzyka toksycznego wpływu na przewód pokarmowy u pacjentów z przebytą chorobą wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy, zwłaszcza powikłaną krwotokiem lub perforacją, lub u osób w podeszłym wieku, należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę produktu leczniczego.

U tych pacjentów oraz u pacjentów przyjmujących jednocześnie małe dawki kwasu acetylosalicylowego lub inne leki zwiększające ryzyko powikłań dotyczących przewodu pokarmowego, należy rozważyć zastosowanie leczenia skojarzonego z lekami działającymi ochronnie (np. inhibitorami pompy protonowej lub mizoprostolem).

Pacjenci z zaburzeniami przewodu pokarmowego w wywiadzie, zwłaszcza pacjenci w podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszelkie dolegliwości dotyczące przewodu pokarmowego (zwłaszcza krwawienie). Zaleca się również zachowanie ostrożności u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia lub krwawienia z przewodu pokarmowego, takie jak kortykosteroidy o działaniu ogólnym, leki przeciwzakrzepowe, przeciwpłytkowe lub selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (patrz punkt 4. 5).

Pacjenci z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego lub chorobą Leśniowskiego-Crohna powinni przyjmować produkt leczniczy pod ścisłym nadzorem lekarza ze względu na możliwość nasilenia objawów (patrz punkt 4. 8).

Wpływ na czynność wątroby

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby powinni przyjmować produkt leczniczy pod ścisłym nadzorem lekarza ze względu na możliwość pogorszenia ogólnego stanu.

Podczas stosowania NLPZ, w tym diklofenaku, może nastąpić zwiększenie aktywności jednego lub więcej enzymów wątrobowych. Podczas długotrwałego leczenia diklofenakiem należy regularnie kontrolować czynności wątroby. Stosowanie diklofenaku należy przerwać, jeśli nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby utrzymują się lub pogarszają, jeśli występują kliniczne oznaki lub objawy sugerujące zaburzenia czynności wątroby lub występują inne objawy (np. eozynofilia, wysypka). Podczas stosowania diklofenaku zapalenie wątroby może występować bez uprzednich objawów zwiastunowych.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania diklofenaku u pacjentów z porfirią wątrobową ze względu na ryzyko wywołania napadu porfirii.

Wpływ na czynność nerek

Podczas leczenia NLPZ, w tym diklofenakiem, notowano retencję płynów i powstawanie obrzęków. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności serca lub nerek, z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie, u osób w podeszłym wieku, u pacjentów przyjmujących leki moczopędne lub leki, które mogą znacząco wpływać na czynność nerek oraz u pacjentów z nadmierną utratą płynu pozakomórkowego o różnej etiologii, np. przed lub po dużych operacjach (patrz punkt 4. 3). Podczas stosowania diklofenaku zaleca się u tych pacjentów monitorowanie czynności nerek. Odstawienie produktu leczniczego powoduje zwykle powrót do stanu sprzed leczenia.

Wpływ na skórę

Bardzo rzadko po zastosowaniu NLPZ w tym diklofenaku, obserwowano ciężkie reakcje skórne

(niektóre zakończone zgonem), w tym złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona

i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (patrz punkt 4. Ryzyko takich reakcji jest największe w początkowym okresie leczenia. W większości przypadków objawy występowały w pierwszym miesiącu leczenia. W przypadku wystąpienia wysypki, zmian w obrębie błony śluzowej lub jakichkolwiek innych objawów nadwrażliwości należy odstawić diklofenak.

Wpływ na układ krążenia i naczynia zaopatrujące mózg

Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) łagodną do umiarkowanej zastoinową niewydolnością serca należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe zalecenia, gdyż podczas leczenia NLPZ notowano zatrzymanie płynów i obrzęki.

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie diklofenaku, szczególnie w dużych dawkach przez długi czas może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka incydentów zakrzepowych (np. zawał serca lub udar).

Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca, chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych powinni być leczeni diklofenakiem bardzo rozważnie. Podobną rozwagę należy zachować przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka chorób układu krążenia (np. nadciśnieniem tętniczym, hiperlipidemią, cukrzycą i palących tytoń).

Wpływ na parametry hematologiczne

Podobnie jak w przypadku innych NLPZ, podczas długotrwałego leczenia diklofenakiem należy kontrolować morfologię krwi.

Podobnie jak inne NLPZ, diklofenak może przemijająco hamować agregację płytek krwi. Należy z uwagą monitorować stan pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia krwi.

Astma w wywiadzie

U pacjentów z astmą oskrzelową, sezonowym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa, obrzękiem błony śluzowej nosa (np. z powodu polipów nosa), przewlekłą obturacyjną chorobą płuc lub przewlekłymi zakażeniami dróg oddechowych (zwłaszcza jeśli występują u nich objawy przypominające alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa), częściej niż u innych pacjentów występują działania niepożądane związane ze stosowaniem NLPZ, takie jak zaostrzenie objawów astmy (tzw. nietolerancja leków przeciwbólowych lub astma aspirynowa), obrzęk naczynioruchowy (obrzęk Quinckego) lub pokrzywka. Dlatego u tych pacjentów należy zachować szczególną ostrożność (gotowość do pilnej interwencji). Dotyczy to również pacjentów z uczuleniem (np. reakcjami skórnymi, świądem lub pokrzywką) na inne substancje.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas pozajelitowego stosowania diklofenaku u pacjentów z astmą oskrzelową ze względu na możliwość zaostrzenia objawów astmy.


Przyjmowanie leku Diclac w czasie ciąży

Ciąża

Zahamowanie syntezy prostaglandyn może niekorzystnie wpływać na przebieg ciąży i (lub) rozwój zarodka lub płodu. Dane z badań epidemiologicznych wskazują, że stosowanie inhibitora syntezy prostaglandyn we wczesnej ciąży wiąże się ze zwiększonym ryzykiem poronienia i wad wrodzonych serca oraz wytrzewienia. Bezwzględne ryzyko wrodzonych wad układu sercowo-naczyniowego zwiększało się z poniżej 1% do około 1, 5%.

Uznaje się, że ryzyko to zwiększa się wraz z dawką i czasem trwania leczenia. U zwierząt wykazano, że podawanie inhibitora syntezy prostaglandyn powoduje zwiększoną utratę zarodków przed- i po zagnieżdżeniu oraz śmiertelność zarodków i płodów.

Ponadto wykazano, ze podawanie zwierzętom inhibitora syntezy prostaglandyn w okresie organogenezy skutkowało zwiększeniem częstości różnych wad rozwojowych, w tym dotyczących układu sercowo-naczyniowego. Diklofenak można stosować w pierwszym i drugim trymestrze ciąży wyłącznie w przypadku bezwzględnej konieczności. Jeśli diklofenak stosowany jest u pacjentki, która stara się zajść w ciążę lub jest w pierwszym albo drugim trymestrze ciąży, produkt leczniczy należy stosować w możliwie najmniejszej dawce przez możliwie najkrótszy czas.

Wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn:

s stosowane w trzecim trymestrze ciąży mogą narażać płód na:

- szkodliwy wpływ na układ oddechowy i układ krążenia (z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym);

- zaburzenia czynności nerek, które mogą postępować do niewydolności nerek z małowodziem; s stosowane w końcowym etapie ciąży mogą narażać matkę i noworodka na:

- wydłużenie czasu krwawienia, działanie antyagregacyjne, które może wystąpić nawet po zastosowaniu bardzo małych dawek;

- zahamowanie kurczliwości macicy, powodujące opóźnienie lub wydłużenie porodu.

Z tego względu stosowanie produktu diklofenaku w trzecim trymestrze ciąży jest przeciwwskazane.

Karmienie piersią

Podobnie jak inne NLPZ, diklofenak przenika w niewielkich ilościach do mleka kobiet karmiących piersią. Aby uniknąć działań niepożądanych u niemowlęcia, diklofenaku nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

Wpływ na płodność kobiet

Podobnie jak w przypadku innych NLPZ, stosowanie diklofenaku może niekorzystnie wpływać na płodność u kobiet i nie jest ono zalecane u pacjentek, które planują ciążę. U kobiet, które mają trudności z zajściem w ciążę lub które są w trakcie diagnozowania niepłodności należy rozważyć odstawienie diklofenaku.


Interakcje z innymi lekami

Zażywanie tego leku z innymi lekami w tym samym czasie może negatywnie wpływać na twoje zdrowie.

Najczęściej wykrywamy interakcje z następującymi lekami:

  • TRAMAPAR
  • DEXAK

Interakcje z żywnością

Nie posiadamy informacji wskazujących, aby podczas zażywania tego leku należało unikać jakichkolwiek produktów żywnościowych.


Inne opakowania


Grupy

  • Leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne

    W tej kategorii znajdziesz leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne stosowane w leczeniu chorób zwyrodnieniowych stawów oraz mięśni, w tym niesteroidowe leki przeciwzapalne.


Dane zamieszczone w serwisie mają charakter informacyjny, nie zastępują przepisów prawa i nie mogą być podstawą do jakichkolwiek roszczeń. W razie jakichkolwiek wątpliwości dotyczących zażywanych leków, prosimy o skontaktowanie się z lekarzem lub farmaceutą.

Treść licencji dla osób fizycznych, na korzystanie z Bazy Leków i Środków Ochrony Zdrowia KS-BLOZ, znajdziesztutaj.

Wybierz interesujące Cię informacje:

Informacje o kodach BLOZ oraz możliwości współpracy z BLOZ dostępne są pod adresem BLOZ. pl.

Ile apteczek powinno być w zakładzie? Kto decyduje o zawartości apteczki? Jakie środki powinny się w niej znaleźć? I czy mogą tam być leki? Zapraszam po szczegóły.

Co na temat apteczek mówią przepisy?

Rozpocznijmy od Kodeksu pracy, w którym to znajdziemy informację, że pracodawca ma obowiązek zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników [1].

Drugi akt prawny, który porusza temat apteczki to rozporządzenie w sprawie ogólnych przepisów BHP. Znajdziemy w nim zapis, że pracodawca musi zapewnić pracownikom sprawnie funkcjonujący system pierwszej pomocy w razie wypadku oraz środki do udzielania pierwszej pomocy [2].

Zapisy rozporządzenia na tym się nie kończą. Wskazują co konkretnie powinno składać się na wspomniany system pierwszej pomocy. Są to:

  • Punkty pierwszej pomocy w wydziałach (oddziałach), w których wykonywane są prace powodujące duże ryzyko wypadku lub związane z wydzielaniem się par, gazów albo pyłów substancji sklasyfikowanych jako niebezpieczne ze względu na ostre działanie toksyczne.
  • Apteczki w poszczególnych wydziałach (oddziałach) zakładu pracy.

Ile apteczek powinno być w zakładzie?

To częsty dylemat w zakładach pracy. Pracownicy służby BHP często borykają się z zadaniem oszacowania liczby apteczek w zakładzie. Mają świadomość, że są to środki niezbędne w sytuacjach kryzysowych, ale jednocześnie nie chcą popadać w przesadę i umieszczać ich „na każdym rogu” zakładu.

Zgodnie z przepisami, decyzję o liczbie apteczek w zakładzie oraz o ich usytuowaniu podejmuje się w porozumieniu z lekarzem sprawującym profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami [2].

Określając liczbę apteczek, należy uwzględnić kilka aspektów: rodzaje i nasilenie występujących w zakładzie zagrożeń oraz odległość do apteczek ze wszystkich stanowisk pracy. Każdy pracownik musi mieć możliwość, w razie potrzeby, łatwo dotrzeć do apteczki i skorzystać z opatrunku czy innego środka pierwszej pomocy.

Przepisy nie regulują ile powinna wynosić minimalna odległość do najbliższej apteczki. Trzeba to ustalić zawsze indywidualnie, ponieważ każdy zakład jest inny. Jeżeli miałabym tutaj coś podpowiedzieć, to można przyjąć na zasadzie analogii do gaśnic, żeby odległość z każdego miejsca w obiekcie, w którym może przebywać człowiek, do najbliższej apteczki nie była większa niż 30 m. W takiej odległości powinny znajdować się gaśnice i jest to regulowane przepisami [3]. W kwestii apteczek jest to jedynie moja niezobowiązująca podpowiedź, a nie wymóg prawny.

Co powinno znajdować się w apteczce pierwszej pomocy?

Prawo nie definiuje tej kwestii. Nie ma jednego ustalonego wykazu środków, które powinny znajdować się w apteczce. Zgodnie z rozporządzeniem [2], skład apteczki być ustalony w porozumieniu z lekarzem medycyny pracy.

W apteczce powinny znajdować się przede wszystkim środki opatrunkowe, czyli np. :

  • opaski dziane,
  • opaski elastyczne,
  • plastry z opatrunkiem i bez,
  • chusty trójkątne,
  • opatrunki jałowe,
  • oraz wyposażenie dodatkowe, konieczne do prawidłowego udzielenia pierwszej pomocy:

  • rękawiczki jednorazowe,
  • nożyczki (z tępymi końcówkami),
  • maski lub ustniki przeznaczone do bezpiecznego przeprowadzenia sztucznego oddychania metodą usta-usta, itp.
  • W zależności od charakteru działalności zakładu, a więc możliwych zagrożeń i związanych z nimi sposobami i środkami udzielania pierwszej pomocy, w apteczce mogą znajdować się również:

  • opatrunki hydrożelowe,
  • płyn do przemywania oczu,
  • sol fizjologiczna,
  • koc ratunkowy (koc termiczny, folia NRC) itp.
  • Oprócz środków do udzielania pierwszej pomocy, a apteczce musi również znaleźć się instrukcja udzielania pierwszej pomocy [2].

    Kto powinien uzupełniać apteczkę

    Zgodnie z rozporządzeniem [2], obsługę punktów i apteczek pierwszej pomocy należy powierzyć pracownikom przeszkolonym w udzielaniu pierwszej pomocy.

    Chodzi tutaj o osoby wyznaczone przez pracodawcę do udzielania pierwszej pomocy na podstawie przepisów Kodeksu pracy [4]. Osoby te powinny dbać o czystość, widoczność, oznakowaniewyposażenie apteczek w zakładzie.

    Takie osoby muszą być zapewnione na każdej zmianie roboczej. Oczywiście liczba tych osób będzie zależna od wielkości zakładu i należy to ustalić indywidualnie.

    Imienna lista pracowników przeszkolonych w udzielaniu pierwszej pomocy, wyznaczonych do obsługi apteczek, powinna być umieszczona na apteczkach. Jeżeli w tym miejscu zastanawiasz się nad tym co na to RODO, to spieszę Cię uspokoić. Taka sytuacja dotyczy udzielania pierwszej pomocy lub ratowania życia w sytuacji kryzysowej. RODO zatem ustępuje tutaj miejsca wyższemu celowi. Na ten temat wypowiedział się również radca prawny Wojciech Wawrzak w artykule gościnnym na blogu BHP od podszewki (link znajdziesz na końcu wpisu w sekcji „powiązane artykuły”).

    Kwestia częstotliwości przeglądów apteczek oraz uzupełniania ich zawartości również musi być uregulowana wewnątrzzakładowo, podobnie jak sposób zamawiania materiałów do apteczki. Warto również, abyś ze swojej strony, jako pracownik służby BHP, sprawdzał ten aspekt podczas kontroli BHP.

    Normy dotyczące apteczek pierwszej pomocy

    PN-EN ISO 7010

    W rozporządzeniu [2] znajdziesz zapis, że punkty pierwszej pomocy oraz miejsca usytuowania apteczek powinny być oznakowane zgodnie z Polską Normą. Oznakowanie to zostało ustalone w normie PN-EN ISO 7010 i obowiązuje w całej Unii Europejskiej. Wygląda następująco:

    Warto dodać, że kiedyś powszechnie stosowano oznakowanie w postaci czerwonego krzyża. Od kilkunastu lat jednak takie oznakowanie apteczek jest już niezgodne z wymaganiami i obowiązuje jedynie powyższy sposób identyfikacji wizualnej.

    DIN 13164

    Często możesz spotkać się z ofertami sugerującymi, że apteczka powinna być wyposażona zgodnie z normą DIN 13164. Otóż, nie ma takiego obowiązku. Przepisy polskiego prawa stawiają jedynie wymaganie oznakowania apteczki zgodnie z Polską Normą (i chodzi tutaj o wyżej opisaną normę PN-EN ISO 7010) [2].

    DIN 13164 jest normą Niemieckiego Instytutu Normalizacyjnego. W Polsce nie ma obowiązku ich stosowania. Jednak z drugiej strony nic nie stoi na przeszkodzie, aby skorzystać z tej normy i wyposażyć apteczkę według jej wytycznych. Ważniejszą jednak kwestią jest skonsultowanie wyposażenia apteczki z lekarzem, biorąc pod uwagę zagrożenia w konkretnym zakładzie i związane z nimi potrzeby.

    Pytania Czytelników

    Co jakiś czas otrzymuję przeróżne pytania o wyposażenie apteczki od Czytelników BHP od podszewki. Poniżej odpowiadam wszystkie pytania z tego zakresu, które dotychczas do mnie napłynęły.

    Mateusz: „Czy w apteczce może znajdować się woda utleniona? ”

    Odpowiedź: Teoretycznie tak. Jednak od pewnego czasu, lekarze nie zalecają przemywania ran wodą utlenioną.

    Ponadto, woda utleniona ma krótki termin ważności. Może się okazać, że w sytuacji udzielania pierwszej pomocy, zastosuje się przeterminowany produkt. Oczywiście nie powinno to mieć miejsca. Bardzo często też zdarza się, szczególnie podczas audytów systemowych, że audytorzy trafiają na niezdatną do użycia wodę utlenioną podczas audytowania apteczek.

    Istnieje jeszcze jeden problem związany z wodą utlenioną, czego na ogół pracownicy nie są świadomi. Buteleczka wody utlenionej, która została otwarta, nie nadaje się do ponownego użytku. Zatem użycie nawet niewielkiej ilości wody utlenionej powoduje, że pozostała jej część nie powinna już trafiać z powrotem do apteczki. Często jednak tak właśnie się dzieje, ponieważ pracownicy po prostu o tym nie wiedzą.

    Irena: „Czy w apteczce dopuszczalne są środki farmakologiczne, np. apap? ”

    Zapewne słyszałeś informację, że w apteczkach nie powinny znajdować się żadne leki jak np. tabletki przeciwbólowe? Co ciekawe, polskie prawo tego nie zabrania. Mówi o tym wprost ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym [5], w której znajduje się taki oto zapis:

    Pierwsza pomoc – zespół czynności podejmowanych w celu ratowania osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego wykonywanych przez osobę znajdującą się w miejscu zdarzenia, w tym również z wykorzystaniem wyrobów medycznych i wyposażenia wyrobów medycznych, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych [6] oraz produktów leczniczych wydawanych bez przepisu lekarza dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

    Skąd w takim razie przekonanie, że w apteczkach leków być nie powinno? Wynika to ze zwyczajnej ostrożności. Trzeba mieć świadomość, że podanie komuś leku może powodować dodatkowe zagrożenia. Może okazać się, że osoba podająca lek wyrządzi w ten sposób więcej szkody niż pożytku. Poszkodowany może być uczulony na jakiś składnik leku, albo lek może wejść w interakcję z innymi lekami, które zażywa poszkodowany, a osoba udzielająca pomocy o tym nie wie. Warto rozważyć tę kwestię i zadać sobie pytanie: czy te leki naprawdę są takie niezbędne w apteczce?

    Jeżeli jednak z jakiegoś powodu zapadnie decyzja (oczywiście w porozumieniu z lekarzem) o obecności leków w apteczce, warto zadbać o staranne przeszkolenie w tym zakresie osób wyznaczonych do udzielania pierwszej pomocy.

    Karolina: „W jakiej formie powinna być instrukcja pierwszej pomocy w apteczce? Mam opracowaną zakładową instrukcję pierwszej pomocy, ale ma kilkadziesiąt stron i nie mieści się w apteczce. ”

    Forma jest dowolna. Może to być zarówno cała, wielostronnicowa instrukcja, ale może to być też coś nieco bardziej użytkowego, np. opracowanie skróconej instrukcji w formie obrazkowej, jedynie z krótkimi kluczowymi komentarzami, np. o liczbie uciśnięć klatki piersiowej i liczbie wdechów ratowniczych, alarmowych numerach telefonu itp.

    Warto pamiętać, że w sytuacjach awaryjnych, ludzie są zdenerwowani. Stres często przekłada się na nieco bardziej chaotyczne działanie. Warto zadbać, aby w takich momentach, pracownicy mieli do dyspozycji bardzo intuicyjne i klarowne wskazówki jak postępować. Opracowanie tego typu materiałów jest zwykle nieco bardziej czasochłonne, ale warto poświęcić na to czas.

    Kasia: „Czy jeśli w karcie charakterystyki azotu w Sekcji 4: Środki pierwszej pomocy 4. 1 Opis środków pierwszej pomocy jest informacja: <<Zabezpieczając się izolującym aparatem oddechowym przenieść poszkodowanego do nieskażonego obszaru (…)>> oraz <<(…) w przypadku trudności w oddychaniu podać tlen>> to oznacza to, iż zakładowa apteczka powinna być wyposażona w aparaturę tlenową? ”

    Należy pamiętać, że karta charakterystyki podaje środki ostrożności ogólnie dla danego produktu chemicznego. Jednak autor karty nie wie w jaki sposób dany produkt chemiczny stosowany jest w konkretnym zakładzie: w jakich ilościach, w jakim procesie, w których czynnościach, ani jakie są zapewnione inne środki bezpieczeństwa.

    Dlatego też, odpowiedź na to pytanie musi wynikać z zakładowej oceny ryzyka zawodowego. To jest dokument, w którym bierze się pod uwagę całość czynników i to właśnie tam określa się czy w danym zakładzie należy – jak w przypadku pytania Kasi – zapewnić butlę z tlenem, czy inne środki rekomendowane w karcie charakterystyki.

    Joanna: „Mam problem z ustaleniem składu apteczki. Słyszałam, że trzeba to ustalić z lekarzem, ale jak należy to prawidłowo przeprowadzić w rzeczywistości? ”

    Skład apteczki można całkowicie powierzyć lekarzowi. Można też stworzyć własną propozycję i przekazać lekarzowi do zaopiniowania. Obie formy są dobre. Osobiście polecam zaprosić lekarza do zakładu, przejść z nim po hali produkcyjnej, po stanowiskach pracy, pokazać dokumenty, które mogą być dla niego istotne, np. ocenę ryzyka zawodowego. Następnie usiąść i wspólnie ustalić co będzie wchodziło w skład apteczki. Gotowy wykaz wydrukować, dać lekarzowi do podpisu, skserować, zalaminować i wywiesić we wszystkich apteczkach.

    Podsumowanie

    Wyposażenie apteczek to kwestia zależna od wielu czynników i powinna być zawsze ustalana indywidualnie, w porozumieniu z lekarzem medycyny pracy. Niezależnie od decyzji w tym zakresie, warto postawić na dobrą edukację pracowników w tej dziedzinie.

    Powiązane artykuły:

  • RODO w BHP
  • Woda i napoje profilaktyczne dla pracowników
  • Wypadek przy pracy
  • Wszystko o spawaczu
  • Szkodliwe czynniki biologiczne w środowisku pracy
  • Jak zorganizować prace ze środkami chemicznymi
  • Kto ponosi odpowiedzialność za stan BHP w zakładzie?
  • Baza wiedzy karta charakterystyk – środki ostrożności

    Zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia i zwroty wskazujące środki ostrożności są kodowane za pomocą wyjątkowego kodu alfanumerycznego, który składa się z jednej litery i trzech cyfr, jak poniżej:

    • litera „H” (jak „zwrotów wskazujących rodzaj zagrożenia”) lub „P” (jak „zwroty wskazujące środki ostrożności”). Proszę zauważyć, że zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia przeprowadzone przez DSD i DPD, ale które nie są uwzględnione w GHS są zakodowane jako „EUH”.
    • cyfra wskazująca rodzaj zagrożenia, np. „2” dla zagrożeń fizycznych;
    • dwa numery odpowiadające sekwencyjnemu numerowaniu zagrożeń, jak wybuchowość (kody od 200 do 210), palność (kody (od 220 do 230) itp.

    Etykiety powinny zawierać odpowiednie zwroty wskazujące środki ostrożności (artykuł 22 CLP), które doradzają na temat środków zaradczych, aby zapobiec lub zminimalizować niekorzystne skutki dla zdrowia ludzi lub środowiska wynikające z zagrożeń powodowanych przez substancje lub mieszaniny. Kompletny zestaw zwrotów wskazujących środki ostrożności dotyczących każdej określonej klasyfikacji jest podawany w tabelach wskazujących elementy etykiet wymagane dla każdej klasy zagrożenia w częściach od 2 do 5 załącznika I do CLP.

    Zwroty wskazujące środki ostrożności należy wybierać zgodnie z artykułem 28 i z częścią 1 załącznika IV do CLP. Przy każdym wyborze należy wziąć również pod uwagę używane zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia i korzystanie zgodne z przeznaczeniem lub użycie substancji lub mieszanin. Normalnie nie więcej niż sześć zwrotów wskazujących środki ostrożności powinno pojawić się na etykiecie, chyba że wymaga tego charakter i stopień zagrożeń. Aby zapewnić pomoc w wyborze najbardziej odpowiednich zwrotów wskazujących środki ostrożności, zapewnimy dalsze wskazówki w odpowiednich akapitach.

    Część 2 załącznika IV do CLP zawiera prawidłowe słownictwo zwrotów wskazujących środki ostrożności, jak powinny się pojawić na etykietach. Na etykiecie zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia muszą być podane razem z zwrotami wskazującymi środki ostrożności w tym samym języku.

    Zmiany w zwrotach wskazujących środki ostrożności

    Zmieniony wykaz zwrotów wskazujących środki ostrożności zawiera nowe lub zmienione zwroty, zaznaczone na czerwono, które zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 2019/521 obowiązują od 17 października 2020 r.

    Aby zapewnić spójność między etykietami i kartami charakterystyk, ważne jest, by również zaktualizować karty charakterystyk, gdy zmieniono etykiety!

    EN I DE I FR I ES I IT I PL I CS I RO I SL I SK I HU

    Pełna lista zwrotów wskazujących środki ostrożności

    Obowiązuje od 17 października 2020 r.

    P101 – W razie konieczności zasięgnięcia porady lekarza należy pokazać pojemnik lub etykietę.

    P102 – Chronić przed dziećmi.

    P103 – Uważnie przeczytać wszystkie instrukcje i zastosować się do nich

    P201 – Przed użyciem zapoznać się ze specjalnymi środkami ostrożności.

    P202 – Nie używać przed zapoznaniem się i zrozumieniem wszystkich środków bezpieczeństwa.

    P210 – Przechowywać z dala od źródeł ciepła, gorących powierzchni, źródeł iskrzenia, otwartego ognia i innych źródeł zapłonu. Nie palić.

    P211 – Nie rozpylać nad otwartym ogniem lub innym źródłem zapłonu.

    P212 – Unikać ogrzewania pod zamknięciem lub w sytuacji zmniejszonej zawartości środka odczulającego.

    P220 – Trzymać z dala od odzieży i innych materiałów zapalnych.

    P222 – Nie dopuszczać do kontaktu z powietrzem.

    P223 – Nie dopuszczać do kontaktu z wodą.

    P230 – Przechowywać produkt zwilżony….

    P231 – Używać i przechowywać zawartość w atmosferze obojętnego gazu/…

    P232 – Chronić przed wilgocią.

    P233 – Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.

    P234 – Przechowywać wyłącznie w oryginalnym opakowaniu.

    P235 – Przechowywać w chłodnym miejscu.

    P240 – Uziemić i połączyć pojemnik i sprzęt odbiorczy.

    P241 – Używać [elektrycznego/wentylującego/oświetleniowego/…/] przeciwwybuchowego sprzętu.

    P242 – Używać wyłącznie nieiskrzących narzędzi.

    P243 – Przedsięwziąć środki ostrożności zapobiegające statycznemu rozładowaniu.

    P244 – Chronić zawory i przyłącza przed olejem i tłuszczem.

    P250 – Nie poddawać szlifowaniu/wstrząsom/tarciu/….

    P251 – Nie przekłuwać ani nie spalać, nawet po zużyciu.

    P260 – Nie wdychać pyłu/dymu/gazu/mgły/par/rozpylonej cieczy.

    P261 – Unikać wdychania pyłu/dymu/gazu/mgły/par/ rozpylonej cieczy.

    P262 – Nie wprowadzać do oczu, na skórę lub na odzież.

    P263 – Unikać kontaktu w czasie ciąży i podczas karmienia piersią.

    P264 – Dokładnie umyć … po użyciu.

    P270 – Nie jeść, nie pić i nie palić podczas używania produktu.

    P271 – Stosować wyłącznie na zewnątrz lub w dobrze wentylowanym pomieszczeniu

    P272 – Zanieczyszczonej odzieży ochronnej nie wynosić poza miejsce pracy.

    P273 – Unikać uwolnienia do środowiska.

    P280 – Stosować rękawice ochronne/odzież ochronną/ochronę oczu/ochronę twarzy/ochronę słuchu/…

    P282 – Nosić rękawice izolujące od zimna oraz albo maski na twarz albo ochronę oczu.

    P283 – Nosić odzież ognioodporną lub opóźniającą zapalenie.

    P284 – [W przypadku nieodpowiedniej wentylacji] stosować indywidualne środki ochrony dróg oddechowych.

    P231 + P232 – Używać i przechowywać zawartość w atmosferze obojętnego gazu/…. Chronić przed wilgocią.

    P301 – W PRZYPADKU POŁKNIĘCIA:

    P302 – W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ:

    P303 – W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ (lub z włosami):

    P304 – W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH:

    P305 – W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU:

    P306 – W PRZYPADKU KONTAKTU Z ODZIEŻĄ:

    P308 – W PRZYPADKU narażenia lub styczności:

    P310 – Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…

    P311 – Skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/ lekarzem/…

    P312 – W przypadku złego samopoczucia skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…

    P313 – Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

    P314 – W przypadku złego samopoczucia zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

    P315 – Natychmiast zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

    P320 – Pilnie zastosować określone leczenie (patrz … na etykiecie).

    P321 – Zastosować określone leczenie (patrz … na etykiecie).

    P330 – Wypłukać usta.

    P331 – NIE wywoływać wymiotów.

    P332 – W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry:

    P333 – W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry lub wysypki:

    P334 – Zanurzyć w zimnej wodzie [lub owinąć mokrym bandażem].

    P335 – Nie związaną pozostałość strzepnąć ze skóry.

    P336 – Rozmrozić oszronione obszary letnią wodą. Nie trzeć oszronionego obszaru.

    P337 – W przypadku utrzymywania się działania drażniącego na oczy:

    P338 – Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć. Nadal płukać.

    P340 – Wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.

    P342 – W przypadku wystąpienia objawów ze strony układu oddechowego:

    P351 – Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut.

    P352 – Umyć dużą ilością wody/…

    P353 – Spłukać skórę pod strumieniem wody [lub prysznicem].

    P360 – Natychmiast spłukać zanieczyszczoną odzież i skórę dużą ilością wody przed zdjęciem odzieży.

    P361 – Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież.

    P362 – Zdjąć zanieczyszczoną odzież.

    P363 – Wyprać zanieczyszczoną odzież przed ponownym użyciem.

    P364 – I wyprać przed ponownym użyciem.

    P370 – W przypadku pożaru:

    P371 – W przypadku poważnego pożaru i dużych ilości:

    P372 – Zagrożenie wybuchem.

    P373 – NIE gasić pożaru, jeżeli ogień dosięgnie materiały wybuchowe

    P375 – Z powodu ryzyka wybuchu gasić pożar z odległości.

    P376 – Jeżeli jest to bezpieczne zahamować wyciek.

    P377 – W przypadku płonięcia wyciekającego gazu: Nie gasić, jeżeli nie można bezpiecznie zahamować wycieku.

    P378 – Użyć… do gaszenia.

    P380 – Ewakuować teren.

    P381 – W przypadku wycieku wyeliminować wszystkie źródła zapłonu.

    P390 – Usunąć wyciek, aby zapobiec szkodom materialnym.

    P391 – Zebrać wyciek.

    P301 + P310 – W PRZYPADKU POŁKNIĘCIA: Natychmiast skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/ lekarzem/…

    P301 + P312 – W PRZYPADKU POŁKNIĘCIA: W przypadku złego samopoczucia skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…

    P301 + P330 + P331 – W PRZYPADKU POŁKNIĘCIA: wypłukać usta. NIE wywoływać wymiotów.

    P302 + P334 – W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ: Zanurzyć w zimnej wodzie lub owinąć mokrym bandażem.

    P302 + P352 – W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKÓRĄ: Umyć dużą ilością wody/…

    P303 + P361 + P353 – W PRZYPADKU KONTAKTU ZE SKモRĄ (lub z włosami): Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież. Spłukać skórę pod strumieniem wody [lub prysznicem].

    P304 + P340 – W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO DRÓG ODDECHOWYCH: wyprowadzić lub wynieść poszkodowanego na świeże powietrze i zapewnić mu warunki do swobodnego oddychania.

    P305 + P351 + P338 – W PRZYPADKU DOSTANIA SIĘ DO OCZU: Ostrożnie płukać wodą przez kilka minut. Wyjąć soczewki kontaktowe, jeżeli są i można je łatwo usunąć.

    P306 + P360 – W PRZYPADKU KONTAKTU Z ODZIEŻĄ: natychmiast spłukać zanieczyszczoną odzież i skórę dużą ilością wody przed zdjęciem odzieży.

    P308 + P311 – W przypadku narażenia lub styczności: Skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…

    P308 + P313 – W przypadku narażenia lub styczności: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

    P332 + P313 – W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

    P333 + P313 – W przypadku wystąpienia podrażnienia skóry lub wysypki: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

    P337 + P313 – W przypadku utrzymywania się działania drażniącego na oczy: Zasięgnąć porady/zgłosić się pod opiekę lekarza.

    P342 + P311 – W przypadku wystąpienia objawów ze strony układu oddechowego: Skontaktować się z OŚRODKIEM ZATRUĆ/lekarzem/…

    P361 + P364 – Natychmiast zdjąć całą zanieczyszczoną odzież i wyprać przed ponownym użyciem.

    P362 + P364 – Zanieczyszczoną odzież zdjąć i wyprać przed ponownym użyciem.

    P370 + P376 – W przypadku pożaru: Jeżeli jest to bezpieczne zahamować wyciek.

    P370 + P378 – W przypadku pożaru: Użyć… do gaszenia.

    P370 + P380 + P375 – W przypadku pożaru: Ewakuować teren. Z powodu ryzyka wybuchu gasić pożar z odległości.

    P371 + P380 + P375 – W przypadku poważnego pożaru i dużych ilości: Ewakuować teren.

    P401 – Przechowywać zgodnie z ….

    P402 – Przechowywać w suchym miejscu.

    P403 – Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.

    P404 – Przechowywać w zamkniętym pojemniku.

    P405 – Przechowywać pod zamknięciem.

    P406 – Przechowywać w pojemniku odpornym na korozję /… o odpornej powłoce wewnętrznej.

    P407 – Zachować szczelinę powietrzną pomiędzy stosami lub paletami.

    P410 – Chronić przed światłem słonecznym.

    P411 – Przechowywać w temperaturze nieprzekraczającej … o C/… o F.

    P412 – Nie wystawiać na działanie temperatury przekraczającej 50 o C/122 o F.

    P413 – Przechowywać luzem masy przekraczające … kg/… funtów w temperaturze nieprzekraczającej … o C/… o F.

    P420 – Przechowywać oddzielnie.

    P402 + P404 – Przechowywać w suchym miejscu. Przechowywać w zamkniętym pojemniku.

    P403 + P233 – Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.

    P403 + P235 – Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu. Przechowywać w chłodnym miejscu.

    P410 + P403 – Chronić przed światłem słonecznym. Przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu.

    P410 + P412 – Chronić przed światłem słonecznym. Nie wystawiać na działanie temperatury przekraczającej 50 o C/122 o F.

    P501 – Zawartość/pojemnik usuwać do …

    P502 – Przestrzegać wskazówek producenta lub dostawcy dotyczących odzysku lub wtórnego wykorzystania.

    P503 – Przestrzegać wskazówek producenta/ dostawcy/… dotyczących unieszkodliwienia/ odzysku/recyklingu

    Pobieranie listy obowiązujących zwrotów wskazujących środki ostrożności

    Oferowane usługi

    • Tłumaczenie karty charakterystyki
    • Sprawdzenie, aktualizacja kart charakterystyk
    • Kompilacja, tworzenie karty charakterystyki
    • Usługi ekspresowe dotyczące kart charakterystyk wykonywane w 24 godziny
    • Tworzenie projektu etykiety

    Użyteczne informację

    • Oznakowanie CLP w praktyce
    • Elementy etykiety karty charakterystyki
    • Piktogram zagrożeniu
    • Zwroty wskazujące rodzaj zagrożenia H

    Środki ostrożności i informacje o przepisach Asus Rs120 E4 0 Mb Ram

    Bezpośredni link do pobrania Środki ostrożności i informacje o przepisach Asus Rs120 E4 0 Mb Ram

    Starannie wybrane archiwa oprogramowania - tylko najlepsze! Sprawdzone pod kątem złośliwego oprogramowania, reklam i wirusów

    Ostatnia aktualizacja Środki ostrożności i informacje o przepisach Asus Rs120 E4 0 Mb Ram